Een pad waar je beter niet kon komen op zondag 3 november dag 5. En Roque de Los Muchachos,en de Sterrenwacht op maandag 4 nov dag 6

Nou en die hadden we hoor.

Vandaag zouden we naar Barranco del Aqua gaan.

Het was een spectaculair ritje mag ik wel zeggen.Flink omhoog,haarspeldbochten.

Met goede moed gaan we de deur uit  toen nog niet wetende wat voor rit het zou worden.

In de eerste instantie gaat het lekker we zien een Mirador en stoppen daar even om van het uitzicht te genieten.

Er zijn zo verschillende Miradores waar je 's avonds de sterren kunt zien.

En alweer slingeren we ons een weg naar boven.

Onze navigatie was denk ik ook de weg een beetje kwijt, we kwamen op een zandpad vol met kuilen en keien,zeiden tegen elkaar dit kan niet goed zijn, we komen een man tegen en vragen hem de weg, ja ja gewoon verder doorrijden en dan naar beneden,jaja hmm.

We reden dan toch maar door maar de weg werd zo slecht dat we niet meer konden zien of er een afgrond was of niet,we durfden eigenlijk ook niet verder dus de auto in zijn achteruit en zo terug.

Een stukje verder naar boven werd de weg echt slecht en wat ik al zei terug in zijn achteruit.

Er was een huisje nou ja eigenlijk een watervoorziening iets, waar we daarnaast de auto konden zetten dus dat maar gedaan we waren ook de enige mensen daar.

Dan gaan we maar lopen en zien wel waar we uitkomen.

Hier kon je wandelingen maken van 5 en 10 km en meer, voor ons even niet,we hebben een stukje gelopen het was warm en toch wel genoten van het uitzicht wat we dan hadden,alleen hebben we de Barranco nooit gezien.Het rook er trouwens heerlijk de geur van de bomen.Dan gaan we maar op ons gemakje terug en maken een stop in Santa Cruz om daar even een terrasje te pakken.
In de middag een relax middag genomen,gewoon even lui zijn ook dat is vakantie.

Maandag 4 november dag 6.

Roque de los Muchachos.
De top van de Roque de los Muchachos is met 2426 meter het hoogste punt van La Palma.
En dus wandelen op het hoogste punt,je moet geen last hebben van hoogtevrees.
Maar goed eerst de weg er naartoe dat was ook een best avontuur.
400 honderd bochten om boven te komen een enerverend ritje dus, mijn darmen zijn alle kanten op gegaan en de weg was ook zo dat je dacht hier wil je geen bus tegen komen.

Langzaam komen we boven de boomgrens en komen ergens langs waarvan we denken heeej dit lijkt wel een plek wat we ook in Amerika hebben gezien, we maken een stop en gaan even genieten.

Ohhh wat is het mooi dit is op en top genieten,wij zijn met 25 gr van huis gegaan en inmiddels is het hier nog maar 12 gr.
We rijden verder en dan is het kaal geen bomen niks meer.Terwijl we het eerste stuk alleen door de bossen reden.

We zien  ineens de enorme telescopen.

Het is hier een schone en heldere hemel,
's nachts schuiven de daken open om met deze gigantische telescopen de sterrenhemel te bestuderen.

 Dit plaatje komt van internet maar zal er zo ongeveer uit zien.

Dan komen we boven bij de parkeerplaats.
Goh wat een wind en wat is het koud, maar alles zo de moeite waard de weg ernaartoe en dan die uitzichten.

Er zijn hier wandelingen te maken van uren.
Ook hier pas ik voor, ik geniet al volop van het uitzicht.

Hierboven een soort van Chinese Muur,zover zijn wij niet gelopen.Maar je kon daar dus heen het zal uiteraard een prachtig uitzicht geweest zijn.

 Zijn wel heel veel foto's maar ja is natuurlijk ook ons fotoalbum.

En deze was ook niet bang voor de bezoekers.

Nadat we hier hebben rond gekeken en van het uitzicht hebben genoten en zijn weggewaaid,hebben we een andere weg terug genomen,ook dat was slingeren maar de weg was een stuk breder dan op de heenreis.

Ineens zien we een restaurantje waar we een stop maken voor koffie, even de toilet bezoeken en een praatje maken met de eigenaar.

We besluiten om daarna door te rijden naar El Tablado,en ja wat zal ik daar eens over vertellen.De weg ernaartoe was mooi,we zouden daar dan ook in het dorpje een wandeling maken.

Er was ook maar een weg naar het dorpje toe,en toen we daar aan kwamen dachten we hmmm is dit het, de navigatie zei gewoon doorrijden dan komen we op een wel heeeel smal padje, er was buiten een "terrasje" waar 2 stoeltjes en een tafeltje stond we konden er amper langs en de mensen moesten hun benen in de nek leggen zodat wij erdoor konden,we hebben nog gevraagd kunnen we verder rijden?
Want het zag er wel heel smal en raar uit, nou ja dat wisten ze ook niet, dus wij maar verder steil naar beneden,en toen  weer omhoog,en ineens konden we niet meer zien of de weg wel verder zou lopen,uiteraard met gezond verstand weet je wel dat een weg niet zomaar ophoud,maar toch ik kreeg de rot zenuwen,zweet kwam er aan alle kanten uit, ik ben uitgestapt om te kijken hoe en of we wel verder konden en wilden.
Ik naar beneden, en het liep dood, kwam een soort boerderij tegen waar een paar geiten lagen.

Dus verder rijden ging niet en zie dan maar eens te keren,dat was ook even een dingetje,na 20 keer draaien en steken met piepende banden weer omhoog, nou heb je meestal in een auto zo'n ding boven je raampje waar je je aan vast kunt houden deze auto had dat niet, en dus raampje open en met mijn handen daar maar aan vast gehouden.
Eenmaal boven had ik het helemaal gehad,we hebben even de auto ergens aan de kant van de weg gezet,want serieus ik stond te trillen op mijn benen.Nadat ik was bijgekomen zijn we verder gereden naar La Tosca.
Daar konden we de Drakenbloedbomen zien.

Vanaf uitkijkpunt Mirador Las Toscas waren ze goed te zien,erheen wandelen hebben we niet gedaan ik was er voor vandaag wel even klaar mee.

Vandaag was dus wel een heel speciaal dagje,we rijden terug naar het app.
En trekken lekker wat makkelijks aan ploffen op de bank en doen niks meer.